Ειμαστε στο ετος 1972 και εδω και 3 χρονια περιπου εχω ανακαλυψει ενα καινουργιο φιλο στο μπακαλικο της γειτονιας.
Ερχεται μια φορα την εβδομαδα και ολα τα παιδια της γειτονιας και κυριως εμεις τα αγορια τρεχουμε με χαρα να τον υποδεχτουμε.
Ειναι ο ξανθος γιγας Μπλεκ,δεινος κυνηγος και διωκτης των κατακτητων Αγγλων που μαχεται για την ελευθερια.
Με δυο δραχμουλες γινεται δικος μας και χωραει αναμεσα στα σχολικα βιβλια μας,στις σχολικες μας σακκες φυσικα οσων εχουμε...
Κρυβεται κατω απο το προσκεφαλι μας και τρυπωνει στα παιδικα μας ονειρα.
Στηνουμε μαχες στους δρομους ξυπολητοι και ολοι θελουμε να παιξουμε το ρολλο του.
Δυσκολα τον αποκταμε καθε βδομαδα γιατι το χαρτζιλικι μας ειναι μικρο και δεν φτανει ποτε για να αγορασουμε ολα τα παιχνιδια και ολα τα γλυκατζουρια που ονειρευομαστε...
Εκεινο το καυτο μεσημερι οι γονεις μου δουλευαν για να φερουν το μεροκαματο και η γιαγια ετοιμαζε το φαγητο της ημερας,φακες τις οποιες με ειχε στειλει τη προηγουμενη μερα απο το μπακαλικο της γειτονιας μας.
Ολο το προηγομενο βραδυ σχεδον δεν ειχα κλεισει ματι γιατι ο μπακαλης μας ειχε φερει το καινουργιο τευχος του Μπλεκ το οποιο εγω ηθελα να αποκτησω παση θυσια για να διαβασω τη συνεχεια της ιστοριας με τον Υορικ τον πειρατη και την αναζητηση του θυσαυρου του απο τον Μπλεκ και τους φιλους του...
Μετα λοιπον απο αγωνα καταφερνω να ψησω τη γιαγια μου να μου δωσει τις πολυποθητες 2 δραχμουλες και βγαινω ξυπολητος πανω στο καυτο χωματοδρομο της γειτονιας να τρεξω στο μπακαλικο και να συναντησω ξανα τον καινουργιο μου φιλο...
Στα χερια μου κραταω σφιχτα τις 2 δραχμουλες οπως σφιχτα με κραταει η αγωνια για να διαβασω τη συνεχεια της ιστοριας...
Απο μακρυα ακουω μια γνωριμη φωνη και βλεπω τα παιδια της γειτονιας γεματα χαρα να βγαινουν στο καυτο μεσημερι και να τρεχουν να συναντησουν τη γνωριμη φωνη και να αγορασουν το παγωτο χωνακι του.
Ναι λοιπον!
Ο πλανοδιος παγωτατζης ειχε φτασει στη γειτονια μας να μας δροσισει!
Νιωθω το στομα να ξερενεται και να διψα για παγωτο και ξερω πως πρεπει να διαλεξω αναμεσα στο παγωτο χωνακι με γευση φυστικι και αναμεσα στον Μπλεκ...
Σκεφτομαι να παρω το παγωτο με τη 1 δραχμη που κοστιζε και να κρατησω την αλλη και το απογευμα που θα γυριζε κατακοπος ο πατερας απο τη δουλεια και θα με στελνε να του παρω μια παγωμενη μπυρα fix να του ζηταγα και την αλλη δραχμη και ετσι να αποκτουσα και τον Μπλεκ και να εχω γευτει και το λαχταριστο παγωτο!
Και αν δεν βρω το τευχος του Μπλεκ το απογευμα?σκεφτομαι...
Ισως αν ετρωγα το παγωτο το τευχος του θα το ανταλλασα μετα με καποιο παλιοτερο με κανα παιδι απο τη γειτονια...
Μεγαλο το διλλημα!
Προσπερναω τον παγωτατζη και τα παιδια που εχουν μαζευτει γυρω του και μπαινω στο μπακαλικο και ζηταω απο τον μπαρμπα Βαιο να μου ξεκρεμασει απο το μανταλακι τον Μπλεκ γιατι δεν τον φτανω...
Δινω τις δυο δραχμες που κραταγα σφιχτα στη χουφτα μου και ΄΄αγκαλιαζω΄΄ με τα χερια μου τον Μπλεκ.
Στο γυρισμο για το σπιτι βλεπω τις ροδιες στο χωματοδρομο απο το ποδηλατο του παγωτατζη που εχει παει στην επομενη γειτονια του χωριου.
Τα παιδια γλυφουν το παγωτο τους κατω απο τη σκια των δεντρων και αλλα που δεν ειχαν να παρουν τους κοιτουν με ζηλο...
Εγω ομως δεν λυπαμαι γιατι ηδη ξεφυλλιζω μια απο τις αγαπημενες μου ιστοριες με τον Μπλεκ που θα θυμαμαι για πολλα χρονια μετα οπως τωρα που σας την διηγουμαι...
Δειτε και τη νεα μας σελιδα που εχουμε φτιαξει για εσας στο facebook:
https://www.facebook.com/groups/667367146686656/
Τα εξωφυλλα των τευχων ειναι απο το:
http://www.greekcomics.gr/forums/
Kαι η σελιδα μας με την πλουσια ηλεκτρονικη μας βιβλιοθηκη ειναι εδω:
http://issuu.com/argiriskouvelas
